عشولی سوگلیلی جانان اولاسان ایسته میرم

بیر ده گوز یاشی تو كوب كوئینه گلمم گوزلیم

گوروب احوالیمی خندان اولاسان ایستمیرم

بی وفالیقدا بوتون عالمه مشهور اولدون

سن اگر حوری قیلمان اولاسان ایستمیریم

غزللر

                              قئیتاران

بیلیرسیزدا بو سؤز نه دئمك دیر . آما بعضی زامانلار گؤرورسن بیر ناتاراز آدام هم شیشی یاندیریر ، همده كابابی . آللاه سیزین ده اؤلنلرینیزه رحمت ائله سین . منیم بابام ( بؤیوك ددم ) دئیردی كی هوشسوز آدامین عاغلینی گره ك آتاسان ایت قاباغینا . آمما بعضی هوشسوزلارین عاغلینا هئچ ایت ده صاحاب چیخماز ! بیلمیرم هاردان باشلاییم . آنجاق قدیمدن دئییبلر دردی گره ك بیلن آداما دئیه سن . بونا گؤره ده من سؤزلریمی سیزلره دئمك ایسته ییرم .

جانیم سیزه دئسین ، منیم یازدیغیم بو یازی هم شیشین ، همده كابابین یانماغینی گؤستریر . منیم اوشاقلیق یولداشیم شوكورعلی نی بیلمیرم تانیر سیز یا یوخ . گده نین خیردالیغیندان عاغیلسیزلیغی و كوتولوگو هامی یا آیدین ایدی منیم رحمتلیك بابام دئیردی : اوغول گئت ائله سی ایله دولان ، اوندان بیر شی ده اؤیره نه سن باری . بو عاغیلسیز شوكورعلی نی بوراخ . سونرالار باخدیم بابام دوز دئییردی . شوكورعلی عاغیلسیزدان دا اون – اون بئش آددیم اویانادیر . عاغیلسیزین بوینوزو اولماز كی ! ائله اونون گؤردوگو ایشلر ، هر زادی ایثبات ائدیر...

                         ماهی سیاه كوچولو

                                             اثر جاویدان و جهانی صمد بهرنگی

شب چله بود. ته دریا ماهی پیر دوازده هزار تا از بچه ها و نوه هایش را دور خودش جمع كرده بود و برای آنها قصه می گفت:
«یكی بود یكی نبود. یك ماهی سیاه كوچولو بود كه با مادرش در جویباری زندگی می كرد.این جویبار از دیواره های سنگی كوه بیرون می زد و در ته دره روان می شد.
خانه ی ماهی كوچولو و مادرش پشت سنگ سیاهی بود؛ زیر سقفی از خزه. شب ها ، دوتایی زیر خزه ها می خوابیدند. ماهی كوچولو حسرت به دلش مانده بود كه یك دفعه هم كه شده، مهتاب را توی خانه شان ببیند!
مادر و بچه ، صبح تا شام دنبال همدیگر می افتادند و گاهی هم قاطی ماهی های دیگر می شدند و تند تند ، توی یك تكه جا ، می رفتند وبر می گشتند. این بچه یكی یك دانه بود - چون از ده هزار تخمی كه مادر گذاشته بود - تنها همین یك بچه سالم در آمده بود.
چند روزی بود كه ماهی كوچولو تو فكر بود و خیلی كم حرف می زد. با تنبلی و بی میلی از این طرف به آن طرف می رفت و بر می گشت و بیشتر وقت ها هم از مادرش عقب می افتاد. مادر خیال میكرد بچه اش كسالتی دارد كه به زودی برطرف خواهد شد ، اما نگو كه درد ماهی سیاه از چیز دیگری است!...